Sat kula je izgrađena 1667. pod naredbom sultana Mahmuda, predstavlja ulaz u Stari Grad i praktično je vizit karta i glavna atrakcija Herceg Novog. Sam toranj je 16 metara visok. Kula je glavni simbol grada i čak uzima centralnu ulogu u gradskom grbu i zastavi. Tokom turske vladavine ovo su bila glavna gradska vrata. Pored nje nekad se nalazila džamija. Kula je imala mehanički sat sa svih strana, koji je pokazivao vrijeme za dnevne muslimanske molitve. U unutrašnjem prolazu, možemo naći skulpturu Majke Bogorodice (nazvana crna Majka Bogorodica zato što je bila napravljena od izgorelog drveta. Takođe postoji legenda o nastanku skulpture. Tokom borbi između Mlečana i Turaka 1687., tri stanovnika Perasta su našla sklonište iza maslinovog drveta. Topovsko đule je pogodilo drvo koje je im je pružilo zaštitu, te su se posle toga zakleli da će u znak zahvalnosti napraviti skulpturu Majke Bogorodice koristeći izgorelo drvo. Tokom konzervacije i restauracije 2003. godine, koji su urađeni od strane slikara/konzervatora Gorana Škrobanovića i JU Muzeja i Galerija, zaključeno je da je statua zaista napravljena od maslinovog drveta), i spomenik osnivaču grada Tvrtvu Prvom Kotromaniću. Stari gradski sat je tek zamjenjen 1995. godine sa novim, električnim, koji je grad Herceg Novi dobio od bratskog Zemuna. 1753. godine ruska carica Katarina II je donirala stanovnicima Herceg Novog, zvono koje je očuvano do danas. Kula takođe ima i sačuvanu gradsku arhivu gdje možemo naći dokumente iz 1685 godine. Sa lijeve strane ulaza nalazi se plaketa, napisana ćirilicom, koja zahvaljuje vojnicima desete Hercegnovske brigade koja je oslobodila grad 28. oktobra 1944. godine. Sa desne strane takođe stoji natpis na ćirilici urezan u kamenu koji je zbog velikog oštećenja koji je kula pretrpjela, postao nečitljiv. Takođe možemo naći i bareljef posvećen osnivaču Herceg Novog koji je postavljen na 600-tu godišnjicu osnivanja grada 1982 godien. Bareljef pokazuje Tvrtka kako sjedi na kamenoj stolici i dva natpisa, jedan na bosančici (srpsko pismo autohtono za region Bosne) i drugi na modernom jeziku koji čine cjelinu sa bareljefom. Tekst na bosančici je uzet iz Tvrtkove povelje pisane Dubrovačkoj republici: „I tada pozvah u pomoć Gospoda Boga i svetog velikomučenika i arhiđakona Stefana kao što i gore rekoh, i u njegovo ime sazidah grad na rečenom mjestu. I dadoh mu ime Sveti Stefan. I bjeće izvoljelo kraljevstvo mu postaviti tu slanicu i da bude trg za prodaju soli“. Drugi tekst čini cjelinu sa reljefnim obilježjem: „Tvrtko I , kralj Serbljem i Bosni i Primorju i Zapadnim stranama, udari temelje ovom gradu mjeseca maja 1382. Dade mu ime Sveti Stefan, ali ono se ne održa. Sadašnji naziv – Herceg Novi osta gradu po Herceg Stjepanu Vukčiću Kosači koji je u njemu imao svoj dvor gdje je umro godine 1466. Stari sat je zamjenjen 1995. i njemu je lokalni pjesnik Dušan Kostić posvetio sledeće stihove:
“Niko ga ne primjećuje, niko mu ne posvećuje pažnju,
U dnevnoj vrevi i zvuku noćne muzike,
Koji prodire kroz bašte, terase,
Ali kad njegov sat otkuca, kada mjesec zaroni u ulice,
I počne da se širi od mora do tvog prozora,
Onda njegov glas se podiže, i pjeva kao uspavanka,
Kroz utrnuli zaliv, i pruža smirenje,
Niti suprostavljen, niti ponižen,
On stoji kako stoji,
Uzimajući vremenu mjeru."
